“Mam, ik wil graag uitvaartverzorger worden!” zei ik vijftien jaar geleden tegen mijn moeder. Zij kon dit niet helemaal bevatten omdat ik een heel gevoelig mens ben en als ik leed zie bij anderen, raakt mij dit meteen. Toch geloofde ik dat ik dit werk aan zou kunnen, juist vanwege mijn gevoeligheid en betrokkenheid. Ik waagde de stap en werd aangenomen bij een kleinschalig bedrijf, waar ik alle kneepjes van het vak heb mogen leren.

Na een aantal jaren werd het bedrijf overgenomen door een grote onderneming en daar werd ik diep ongelukkig van. Ik heb het enige tijd volgehouden, maar kon me uiteindelijk niet vinden in de manier van werken; van productie draaien en verkopen. Ik besloot op te stappen en mijn eigen plan te trekken. Na zorgvuldig wikken en wegen is het in 2013 de start van Infinity Uitvaartzorg geworden. Een stap waardoor ik het gevoel heb écht iets te kunnen betekenen voor de mensen die een mooi afscheid willen voor hun dierbare.

Er is de afgelopen vijftien jaar veel veranderd in de uitvaartbranche. Toen ik begon met werken in deze branche was alles voornamelijk standaard. Meestal een half uurtje aula met 3 muziekstukjes, 1 of 2 sprekers, een woord van welkom aan het begin en een dankwoord met huishoudelijke mededelingen door de uitvaartverzorger aan het eind. Aansluitend 3 kwartier koffiekamer waar koffie met een sortering van cake en koekjes werd geserveerd. Tegenwoordig is er veel meer mogelijk en wordt er vooral gekeken naar wat past bij de betreffende persoon.

“Standaard” komt bij mij in ieder geval niet meer voor; geen enkele uitvaart is hetzelfde.

“Standaard” komt bij mij in ieder geval niet meer voor; geen enkele uitvaart is hetzelfde. Ieder mens heeft een uniek leven gehad en daarom zorg ik samen met degenen die achterblijven voor een unieke uitvaart. Passend bij het geleefde leven, zodanig dat je de persoon er in herkent, voor een blijvende herinnering in de toekomst. Dit komt tot stand door bijvoorbeeld het luisteren naar persoonlijke muziek, het delen van mooie verhalen of anekdotes, het tonen van foto’s of gebruik te maken van symbolen, voorwerpen of metaforen.

Er is tegenwoordig veel meer keuze in locaties waar de uitvaart kan plaatsvinden. Bijvoorbeeld op een plek die voelt als een huiskamer of bij een favoriet restaurant. De koffie met cake wordt vaak ingeruild voor een borrel met bitterballen of voor iets wat de overledene lekker vond.

Voor mij is het altijd weer een mooie uitdaging om te zorgen dat het een waardig, passend en liefdevol afscheid wordt. Het geeft mij zo veel voldoening als ik van de familieleden teruggekoppeld krijg dat zij dit ook zo ervaren hebben. Dit maakt dat wat ik doe niet voelt als werken, eerder een voorrecht dat ik mag bijdragen aan een unieke uitvaart.

Monique